Zaburzenia napięcia mięśniowego należą do najczęstszych problemów, z powodu których niemowlęta trafiają pod opiekę fizjoterapeutów. Na podstawie obserwacji spontanicznych ruchów dziecka oraz w badaniu fizykalnym lekarz może stwierdzić u niemowlęcia prawidłowe lub zaburzone napięcie mięśniowe. Najczęściej diagnozuje się hipertonię, czyli wzmożone napięcie mięśniowe, nieco rzadziej hipotonię, czyli obniżone napięcie mięśniowe. Wszelkie wątpliwości w tym temacie należy skonsultować z lekarzem. W większości przypadków leczenie zaburzeń będzie opierało się na wprowadzeniu odpowiedniej pielęgnacji dziecka lub fizjoterapii.
Z artykułu dowiesz się:
Napięcie mięśniowe u niemowląt jest zmienne i w większości przypadków nie powinno nas to niepokoić. To właśnie dzięki zmiennemu napięciu mięśniowemu możliwe jest osiąganie kolejnych etapów rozwoju ruchowego. Jednak niewłaściwe, obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe, które utrzymuje się przez dłuższy czas, może stanowić istotną przeszkodę w zdobywaniu kolejnych umiejętności, np. w zakresie obracania się na boki, siadania i raczkowania.
Wzmożone lub podwyższone napięcie mięśniowe (hipertonia) to najogólniej mówiąc nadmierne napięcie tkanek, które objawia się u dziecka wyraźnie zwiększonym oporem kończyn i tułowia oraz głowy podczas badania fizykalnego. Możemy mieć do czynienia z jednym z kilku rodzajów wzmożonego napięcia mięśniowego.
Do najczęściej diagnozowanych należy spastyczność i sztywność, rzadziej dystonia:
Obniżone napięcie mięśniowe (hipotomia) to wiotkość i luźność mięśni spowodowana zaburzeniami we współpracy układów nerwowego i mięśniowego – mięśnie otrzymują niewystarczającą ilość impulsów lub impulsy są zbyt słabe. Hipotomia definiowana jest również jako upośledzenie zdolności do pełnego kontrolowania postawy i ruchów w kontekście oddziaływania na ciało człowieka siły grawitacji. W praktyce oznacza to, że niemowlę z obniżonym napięciem mięśniowym ma zmniejszoną kontrolę nad własnym ciałem, co może prowadzić do wykształcania się nieprawidłowej mechaniki ruchów (np. nieprawidłowo realizowanych obrotów).
Przyczyną wzmożonego napięcia mięśniowego u niemowlaka są najczęściej zaburzenia pracy układu nerwowego spowodowane wrodzonymi lub nabytymi (np. podczas porodu) wadami neurologicznymi. Często wzmożonym napięciem mięśniowym mogą objawiać się również zaburzenia w poczuciu komfortu i bezpieczeństwa niemowlaka, np. głód i uczucie sytości / przejedzenia, kolki, zmęczenie czy niemożność wyciszenia się przed snem (np. z powodu głośnego / absorbującego otoczenie).
Objawy wzmożonego napięcia mięśniowego u niemowlaka mogą się pogłębiać na skutek niewłaściwie wykonywanych czynności pielęgnacyjnych i opiekuńczych, np. nieprawidłowego podnoszenia (pod pachy), noszenia (w pionie) i odkładania dziecka, układania dziecka wyłącznie na jednym boku lub ograniczania jego aktywności poprzez sadzanie w leżaczkach i bujaczkach.
Przyczyny obniżonego napięcia mięśniowego u niemowlaka mają najczęściej podłoże neurologiczne, wrodzone lub nabyte (np. w okresie okołoporodowym). Do przyczyn obniżonego napięcia mięśniowego zalicza się m.in. wcześniactwo, niedotlenienie i niską masę urodzeniową. Obniżone napięcie mięśniowe może wiązać się również z przebiegiem kilku poważnych chorób genetycznych, metabolicznych i nerwowo mięśniowych. Zaburzenie napięcia mięśniowego z jego obniżeniem może być objawem SMA, zespołu Pradera–Willego czy zespołu Ehlersa–Danlosa.
Obniżenie napięcia mięśniowego jest zdecydowanie trudniejsze do rozpoznania i zdiagnozowania niż wzmożone napięcie mięśniowe. Niemowlęta dotknięte hipotonią są często postrzegane po prostu jak spokojniejsze i mniej aktywne od swoich rówieśników.
Do objawów obniżonego napięcia mięśniowego zalicza się:
Jeżeli cokolwiek w zachowaniu dziecka budzi Twój niepokój – koniecznie skonsultuj się z pediatrą dziecka lub bezpośrednio z neurologiem dziecięcym (to specjalista, który przeprowadza diagnozę zaburzeń napięcia mięśniowego). Im wcześniej zostanie zauważony problem z obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym, tym szybciej będzie można wprowadzić niezbędne działania pomocowe i wdrożyć ewentualne leczenie. W ramach diagnozowania przyczyn nieprawidłowego napięcia mięśniowego specjalista przeprowadzi badanie fizykalne, a w razie potrzeby zleci wykonanie dodatkowych badań, np. USG przezciemiączkowego lub rezonansu magnetycznego.
Leczenie zaburzeń napięcia mięśniowego u niemowląt wymaga ścisłej współpracy zespołu specjalistów (pediatry, neurologa i fizjoterapeuty) z rodzicami dziecka. Istotne jest zarówno stosowanie odpowiednich technik pielęgnacyjnych (rodzic niemowlęcia może zostać przeszkolony przez pielęgniarkę środowiskową lub fizjoterapeutę!), jak i realizowanie odpowiednio dobranych ćwiczeń, które będą stymulowały rozwój ruchowy z prawidłowym rozkładem napięcia mięśniowego. Rehabilitacja neurologiczna może opierać się m.in. na metodzie Vojty, koncepcji NDT Bobath czy terapii MAES. Fizjoterapeuta może również łączyć wybrane metody i koncepcje osiągając efekt wielokierunkowej stymulacji
Zaburzenia napięcia mięśniowego u niemowląt mają najczęściej podłoże neurologiczne. Wzmożone napięcie mięśniowe może objawiać się spastycznością, sztywnością i różnego rodzaju asymetriami w rozkładzie napięć pomiędzy częściami ciała, a także realizowaniem kolejnych umiejętności w nieprawidłowy sposób (np. obrotów poprzez wygięcie tułowia w łuk). Z kolei niemowlęta z obniżonym napięciem mięśniowym są zazwyczaj mało aktywne i wykazują znaczące opóźnienia w realizacji kolejnych umiejętności (np. nie unoszą głowy w leżeniu na brzuchu, nie rolują ciała itp.). Wcześnie zauważone wzmożona lub obniżone napięcie mięśniowe daje możliwość szybkiej diagnozy i bezzwłocznego wprowadzenia rehabilitacji i leczenia.